လူေတြက ဦးေႏွာက္ရဲ႕ (၁၀)ရာခုိင္ႏႈန္းကိုပဲ သံုးတာလား ?
လူေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္က ႐ႈပ္ေထြးပါတယ္။ အေရးကိစၥေပါင္းမ်ားစြာကို လုပ္ေဆာင္သလို ေတးသီခ်င္းေတြ ေရးဖြဲ႕ဖန္တီးႏိုင္စြမ္း၊ ညီမွ်ခ်င္းေတြ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြ ထုတ္ႏိုင္စြမ္းေတြ ရွိပါတယ္။ လူေတြရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြ၊ အျပဳအမူေတြ၊ အေတြ႕အၾကံဳေတြကိုသာမက မွတ္ဉာဏ္ေတြနဲ႔ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိဖို႔ကိုပါ တာ၀န္ယူထားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူေတြရဲ႕ဦးေႏွာက္ကိုယ္တိုင္က အရမ္းကိုထူးျခားဆန္းၾကယ္တဲ့အရာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အံ့ၾသစရာမရွိပါဘူး။
ဦးေႏွာက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေနာက္ထပ္ထူးျခားဆန္းၾကယ္တဲ့အရာကေတာ့ လူသားေတြဟာ ဦးေႏွာက္က စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရဲ႕ (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းကိုပဲ အသံုးျပဳႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ အျငင္းပြားစရာအခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းအျပင္ က်န္တဲ့ (၉၀)ရာခိုင္ႏႈန္းကို အသံုးျပဳႏိုင္သူေတြဟာ ဒသမေနရာ(၂၀၀၀)ေလာက္အထိ မွတ္သားႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ ပညာရွိေတြ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္ႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားရွိသူေတြ ျဖစ္လာတယ္လို႔လည္း ဆိုၾကပါေသးတယ္။
ဦးေႏွာက္နဲ႔ အာ႐ံုေၾကာပညာရွင္ေတြကေတာ့ (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းကိစၥဟာ တကယ့္ကိုရယ္စရာ ကိစၥတစ္ခုပဲျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီဒ႑ာရီဆန္ဆန္ ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အျပစ္တင္စရာတိတိက်က်မရွိေပမယ့္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား စာေရးဆရာစိတ္ပညာရွင္ William James က The Energies of Men ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ လူသားေတြဟာ ရွိႏိုင္သမွ် စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ စြမ္းပကားေတြထဲက အနည္းငယ္ကိုပဲ သံုးေနၾကတယ္လို႔ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
လူေတြဟာ ဦးေႏွာက္စြမ္းရည္ရဲ႕ (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းပဲသံုးတယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆဟာ ဦးေႏွာက္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လြဲမွားတဲ့ အျမင္ေတြေပၚမွာ အေျခတည္ပါတယ္။ လူေတြက သူတို႔နားမလည္ႏိုင္တဲ့ကိစၥေတြအတြက္ ရည္ညႊန္းစရာတစ္ခုကို ထုတ္ျပတတ္ၾကတဲ့ သေဘာပဲျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ လြဲမွားေနတဲ့ အယူအဆသက္သက္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ ပံုမွန္အတိုင္းပဲေတြးေခၚမယ္၊ နားေနမယ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာေတာ့ ဦးေနာက္ရဲ႕ (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ကိုပဲ သံုးတာကေတာ့ မွန္ပါတယ္။
မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ဦးေႏွာက္တစ္ခုလံုးကို အသံုးျပဳေနရပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ဟာ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးအေလးခ်ိန္ရဲ႕ (၃)ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္သာ အေလးခ်ိန္ရွိေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္စြမ္းအင္ရဲ႕ (၂၀)ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ကို သံုးၿပီး လႈပ္ရွားေနရပါတယ္။ သာမာန္လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဟာ အေလးခ်ိန္အားျဖင့္ သံုးေပါင္ေလာက္သာရွိၿပီး ဦးေႏွာက္ႀကီး (cerebrum) နဲ႔ ဦးေႏွာက္ငယ္ (Celebellum) ဆိုၿပီး အပိုင္းႏွစ္ပိုင္းနဲ႔ ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။ ဦးေႏွာက္ႀကီးပိုင္းက သိမွတ္ဆင္ျခင္မႈနဲ႔ အျခားလုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို လုပ္ေဆာင္ၿပီး ဦးေႏွာက္ငယ္ကေတာ့ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ဟန္ခ်က္ထိန္းႏိုင္စြမ္းနဲ႔ အသက္႐ႈျခင္းလို အလိုအေလ်ာက္ျဖစ္စဥ္ေတြကို တာ၀န္ယူလုပ္ေဆာင္ပါတယ္။ ဦးေႏွာက္က အသံုးျပဳတဲ့ စြမ္းအင္ေတြကို သန္းနဲ႔ခ်ီၿပီးတည္ရွိေနတဲ့ ႏ်ဴရြမ္ေလးေတြ အခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္ဖို႔အတြက္ အဓိကအသံုးျပဳပါတယ္။ ဒီလို ႏ်ဴရြမ္ေလးေတြ အခ်င္းခ်င္းဆက္သြယ္မႈက တဆင့္ ဦးေႏွာက္ရဲ႕လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကိုလုပ္ေဆာင္တာျဖစ္ပါတယ္။ က်န္တဲ့စြမ္းအင္ေတြကိုေတာ့ ႏွလံုးခုန္ျခင္းလို အလိုလိုျဖစ္ေနတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ အျခားသတိထားလႈပ္ရွားမႈေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ အသံုးျပဳပါတယ္။
ဦးေႏွာက္ကိုေလ့လာမႈေတြမွာ ပံုရိပ္ေဖာ္နည္းပညာကို အသံုးျပဳတဲ့အခါမွာေတာ့ ဦးေႏွာက္ရဲ႕အစိတ္အပိုင္းအမ်ားစုဟာ (၂၄)နာရီလုံးလံုးလႈပ္ရွားေနပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ တစ္ေန႔တာလံုးမွာ ဦးေႏွာက္ကို (၁၀၀)ရာခိုင္ႏႈန္းအျပည့္အ၀အသံုးခ်ေနတယ္ဆိုတာပါပဲ။ မနက္ခင္းမွာ ေကာ္ဖီေသာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ေကာ္ဖီအိုးရွိရာကို သြားရမယ္၊ ခြက္ထဲကိုေလာင္းထဲ့မယ္။ ခရမ္ထဲဖို႔ ေနရာလြတ္အနည္းငယ္ခ်န္ထားမယ္။ ဒီကိစၥေတြကိုလုပ္ေဆာင္ရမွာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းေတြအားလံုး အလုပ္လုပ္ၾကရပါတယ္။ စကၠန္႔အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ဦးေႏွာက္တစ္ခုလံုးမွာ ႏ်ဴရြန္ေတြရဲ႕ခ်ိတ္ဆက္ဆက္သြယ္မႈေတြ မုန္တိုင္းထန္သြားပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဦးေနာက္ထိခိုက္မႈတစ္ခုခုေၾကာင့္ ပံုမွန္အလုပ္ေတြ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ ေျပာလို႔မရပါဘူး။ ဦးေႏွာက္ထိခိုက္ထားေပမယ့္ ပံုမွန္အတိုင္းရွင္သန္လႈပ္ရွားႏိုင္တဲ့လူေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ဒါ့ဟာဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ပ်က္စီးထိခိုက္သြားတဲ ဦးေႏွာက္အစိတ္အပိုင္းရဲ႕ လုပ္ငန္းတာ၀န္ေတြကို က်န္အစိတ္အပိုင္းေတြက လႊဲေျပာင္းတာ၀န္ယူလုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔ ဦးေႏွာက္မွာ အစီအစဥ္ရွိၿပီးသား ျဖစ္တာေၾကာင့္ပါ။ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းနဲ႔ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကို သိရွိထားတာက အစိတ္အပိုင္းတစ္ခု ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈရဲ႕ ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြကို နားလည္သြားေစပါတယ္။ လုပ္ငန္းခ်င္းတူတဲ့ ႏ်ဴရြန္ေတြဟာ စုေ၀းၿပီးေနတတ္ၾကတယ္ဆိုတာကို ကၽြမ္းက်င္ပညာရွင္ေတြက သိၾကပါတယ္။ ဥပမာေျပာရရင္ လက္မကို ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ႏ်ဴရြန္ေတြဟာ လက္ညိဳးကို ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ ႏ်ဴရြန္ေတြနားမွာ စုဖြဲ႕ၿပီးတည္ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဦးေႏွာက္ကို ခြဲစိတ္မႈလုပ္ေဆာင္တဲ့အခါမွာ ခြဲစိတ္ဆရာ၀န္ေတြက အျမင္၊ အၾကား၊ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ႏ်ဴရႊန္အစုအေ၀းေတြကို မထိခိုက္ေအာင္ ေရွာင္ရွားၾကတဲ့အတြက္ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာအမ်ားစုက ပံုမွန္အတိုင္းပဲ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုခ်ိန္ထိနားမလည္ႏိုင္ေသးတာက ဘယ္လိုႏ်ဴရြန္အစုအေ၀းက သိမွတ္ျခင္းအတြက္ တာ၀န္ယူထားလဲ ဆိုတာပါပဲ။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူသားေတြရဲ႕ အသိတရားနဲ႔ သိမွတ္ဆင္ျခင္ႏိုင္စြမ္းဟာ ႏ်ဴရြန္ေတြအားလံုးရဲ႕ စုေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈျဖစ္တယ္လို႔ ပညာရွင္ေတြက ယူဆထားၾကပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ လ်ိဳ႕၀ွက္ဆန္းၾကယ္မႈတစ္ခုက ဦးေႏွာက္ဆဲလ္ေတြရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းမႈျဖစ္ပါတယ္။ (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ကပဲ ႏ်ဴရႊန္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတာျဖစ္ၿပီး က်န္တဲ့ (၉၀)ရာခိုင္ႏႈန္းက ႏ်ဴရႊန္ေတြကိုေထာက္ပံ့ကူညီေပးတဲ့ ဆဲလ္ေတြနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဆဲလ္ေတြရဲ႕ လုပ္ငန္းေဆာင္တာကို မသိၾကေသးပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ လူေတြဟာ ဦးေႏွာက္ရဲ႕ (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းကိုပဲ သံုးႏိုင္တယ္ဆိုတာထက္ (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းေသာ လုပ္ငန္းေဆာင္တာေတြကိုပဲ နားလည္ႏိုင္ေသးတယ္လို႔ ေျပာရင္ ပိုၿပီးမွန္ကန္မွာျဖစ္ပါတယ္။
